“URTE ASKOTARAKO ARRAINA DAGO, BAINA GAZTE GUTXIK NAHI DUTE ITSASORA ETORRI”

Igor Eguren Asteinzak 52 urte ditu eta bizitza erdia baino gehiago darama itsasoan. Bermeotarra izanik, bere familia beti egon da baxurako eta arrasteko arrantzarekin lotuta, horregatik berarentzat ia erabaki naturala izan zen 19 urterekin atunontzi batean lanean hastea. “Nire atxitxe Gumer Asteinza arrantza patroia izan zen bezala, nik ere horretan egiten dut lan”, gogoratzen du gaur, Arrantzalearen Munduko Egunean, Ozeano Bareko tokiren batetik, kanpainan murgilduta dagoen tokiren batetik.

Arrantzako kapitain bihurtu eta alturako arrantzan hasi zenetik 30 urte baino gehiago igaro direnean, Igorrek bere lanbidea gozatzen jarraitzen du. “Hemen, Ozeano Barean, ibilbideak luzeak dira, eguna oso monotonoa da, baina, hala ere, edozer bilatzen duzu arrantza gunera iristen zaren bitartean entretenituta egon ahal izateko eta, ondoren, arrantzaz gozatzeko, oso polita baita”.

Horri gehitu behar zaio, bere ustez, erosotasun, dieta eta tratu alderdi guztietan baloratuta dagoen lanbide bat dela. “Itsasontziak egunetik egunera hobeto prestatuta daude. Eta kanpaina-denborari dagokionez, niretzat primeran dago, oso ondo atseden hartzen du oporretako 4 hilabeteetan”, onartzen du. Noski, txanponak bi alde ditu, “zailena familiarekiko distantzia eta kanpainaren denbora eramatea da, itsasoan emandako urteen ondoren, egunetik egunera gogorragoa eta luzeagoa egiten baita”. Familiak ere oso gertutik ukitzen ditu errealitate horrek, eta Igorrek onartu duenez, “oso gaizki” eramaten dute. “Badakite zer dagoen hasi nintzenetik, baina beti dago tristura joateko orduan. Baina, hala ere, fedez eta indarrez jarraitzen dugu gorputzak eutsi arte”.

Eta etorkizuna, nola ikusten duzu? “Arrantzari dagokionez, nik ondo ikusten dut; urte askotarako arraina dago. Ikusten ez dudana erreleboa da, gazte gutxik nahi dute itsasora etorri, eta hori ongi ordainduta dagoela”, bukatzen du.